In de huidige samenleving zoeken jonge ouders steeds vaker geïsoleerd hun weg. Vanuit Moeder & Baby proberen wij te helpen om die village weer zichtbaar en toegankelijk te maken. Het inschakelen van netwerksteun is geen zwakte, maar een vorm van veerkracht en zelfzorg. Dat vertelt ook Barbara, die diep zat na de geboorte van haar dochtertje.
Lieve (aanstaande) mama,
Het is niet altijd makkelijk om toe te geven dat je het even niet alleen redt. Toch wil ik graag mijn verhaal met je delen, in de hoop dat je er herkenning en misschien wat houvast in vindt.
Mijn verhaal
Na de geboorte van mijn dochtertje Filippa zat ik diep. Ik had moeite om helder te denken, en alles voelde als een grote berg. Ik liet me opnemen in een dagbehandeling, wat me stap voor stap weer op weg hielp. Maar wat werkelijk het verschil maakte, was de liefdevolle kring die een vriendin rond mij creëerde.
Hoe mijn netwerk mij droeg
Omdat ik zelf de energie niet had om hulp te organiseren, nam mijn vriendin dat stukje over. Ze maakte een WhatsApp‑groep met vrienden en familie en vroeg iedereen wekelijks naar hun beschikbaarheden. Daarna stelde ze een simpel schema op met dagdelen: voormiddag, namiddag, avond en in het begin zelfs de nacht. In elk blokje stond één iemand ingepland: soms een vriendin die met de kinderwagen ging wandelen, soms kraamzorg of familiehulp die een maaltijd bracht. Naarmate ik me beter voelde, vielen de avond- en nachtbezoeken weg.
Die structuur gaf me ademruimte. Ik wist dat er altijd iemand zou langskomen voor gezelschap, een luisterend oor of een paar helpende handen. Ik hoefde niet overal zelf aan te denken, en dat was een enorme opluchting.
Wat ik je wil meegeven
- Vraag iemand om te coördineren: Als je hoofd vol zit, is het een geschenk als iemand anders het praktische deel overneemt. Kies iemand die je vertrouwt en vraag haar (of hem) om je te helpen met het verzamelen van beschikbaarheden en het maken van een eenvoudig rooster.
- Gebruik eenvoudige hulpmiddelen: Een WhatsApp‑groep, een gedeelde Google‑sheet of zelfs een papieren kalender kan wonderen doen. Laat mensen zelf aangeven wanneer ze kunnen helpen; zo ontstaat er een flexibel schema.
- Sta hulp toe, uit liefde voor jezelf: Hulp vragen voelt kwetsbaar, maar het is een daad van zorg voor jezelf en je baby. Familie en vrienden willen vaak graag iets betekenen; door hen een concreet verzoek te geven, geef je hen ook de kans om hun liefde te tonen.
- Luister naar je ritme: In het begin kan het fijn zijn om veel steun te hebben; later bouw je dat vanzelf af. Blijf open communiceren over wat je nodig hebt en durf het aan te passen wanneer je situatie verandert.
Tot slot
Filippa is intussen een vrolijke peuter, en ik ben helemaal hersteld. Terugkijkend voel ik vooral dankbaarheid voor de mensen die me droegen. Het is oké om niet alles alleen te doen. Laat je omringen door liefde, durf te leunen op je netwerk, en gun jezelf de zachtheid die jij en je kindje verdienen.
Warme groeten,
Barbara